فکر کنم پریروز بود ( شنبه 14/2/87 )که وبلاگ این آقازاده رو خوندم . بعد از خوندن وبلاگ این بنده خدا به این فکر کردم که آدمی که بچه ی یه رئیس جمهور باشه باید خوشحال باشه یا ناراحت؟

من حداقل به دلایل زیر از اینکه بابام رئیس جمهور نیست خوشحالم ، شما رو نمیدونم.

1- احتمالا در ایامی که پدرت رئیس جمهوره کمتر میتونی وجودش رو کنارت حس کنی (البته به شرطی که پدرت آدم دودره بازی نباشه و هی از زیر کارهای ریاست جمهوری جیم نزنه)

2- توی محل کار، زندگی، تحصیل و ... همیشه باید درد دل یه مشت آدم رو گوش کنی که هیچ کاری از دست تو براشون برنمیاد (کلا چیزایی که به تو ربط نداره رو باید تحمل کنی)

3- بیشتر از سایر دوستان، بستگانت و ... باید مواظب حرکات و سکانت باشی که یه وقت کار اشتباهی از بچه ی رئیس جمهور سر نزنه

4- حتی اگه ندونی سیاست رو با چه (( ی )) مینویسن هر حرفی که بزنی ازش برداشت سیاسی خواهد شد و معمولا برعلیه پدرت به کار خواهد رفت (البته دیگه همه میدونن که سیاست با ی بودار نوشته میشه)

5- دیگه جاهایی که دوس داشته باشی نمیتونی بری، بشینی، بخونی، بمیری ، جاهایی که دوس داشته باشن باید بری، بشینی، بخونی، بمیری

6- توی زندگی هر موقعیتی که به دست بیاری - حتی اگه با تلاش خودت باشه - آخرش به ریش بابات می بندنش (البته به شرطی که بابتون ریش داشته باشه)

7- اگه از 10 تاکانال ، 9 تاش برنامه های مورد علاقه ی شما رو داشته باشه و یکیش یه برنامه ای که احتمالا به سیاست یا هر چیزی که میتونه بویی از باباتون توش بیاد!! داشته باشه مجبوری بی خیال اون 9 کانال بشی

8- اگه ازت بپرسن استقلال یا پرسپولیس مجبوری بگی تیم ملیِ بابام.

9- حق نداری به هیچ چیزی اعتراض کنی و تا به یه چیز گیر بدی همه با هم میگن : تو دیگه چرا؟ تو که بچه ی رئیس جمهوری !!!!

10- ...

البته دلیلهای دیگه ای هم هستن ولی خب عجالتا همینا به مخ ملاج بنده اصابت کرد ، شمام اگه دوس دارید از محاسنش بنویسید و مثل من نیمه ی خالی رو نگاه نکنید.

خیلی اتفاقی: عنوان یادداشت امروز مسعود دهنمکی : آقا زاده ها مادر زاد مظلوم اند !!!